Η σύνθεση του κτιρίου γραφείων της εφημερίδας ‘’Η Θεσσαλία’’ διαρθρώνεται με τρόπο τέτοιο, ώστε να λειτουργεί ως ένας δυναμικός κοινωνικός πυκνωτής. Συνδιάζοντας τους χώρους εργασίας με άλλους χώρους δημόσιας χρήσης (αμφιθέατρο, μουσείο εφημερίδας- εκθεσιακός χώρος, εστιατόριο- καφετέρεια, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη-αρχειοθήκη), το κτίριο φιλοδοξεί να φέρνει καθημερινά σε επαφή τους εργαζόμενους με το ευρύ κοινό, δηλαδή με τους απλούς πολίτες κάθε ηλικίας της πόλης. Με τον τρόπο αυτό το ίδιο το αρχιτεκτονικό μέσο επιχειρεί να δημιουργήσει μια δημιουργική τριβή ετερόκλιτων κοινωνικών ομάδων, με σκοπό να αναβαθμίσει την ποιότητα της λειτουργίας της εφημερίδας.
Στο επίπεδο της κάτοψης, επιχειρείται η δημιουργία ανοιχτών χώρων ανά όροφο (ελεύθερη κάτοψη), με στόχο την διασφάλιση μιας μορφής ευελιξίας στην διάταξη των γραφείων από τους ίδιους τους εργαζόμενους και σε κοινή συνεννόηση, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν τον καθένα.
Στό επίπεδο της τομής, οι κάθετες ροές-μεταβάσεις λειτουργούν σαν μια ‘’δημόσια βιτρίνα’’, μέσω της τοποθέτησης του ανελκυστήρα και του κλιμακοστασίου σε γραμμική διάταξη στο εσωτερικό ενός επιμηκούς αιθρίου, οργανομένου στην βορειοανατολική πλευρά του κτιρίου (τυφλή μεγάλη πρόσοψη).
Όσο αναφορά το κέλυφος , μια σκληρή συμπαγής επιδερμίδα αναπτύσσεται κατακόρυφα παίρνοντας άλλοτε οριζόντια και άλλοτε κάθετη διάταξη, σε μια προσπάθεια να οριοθετήσει τους ορόφους που στεγάζουν τους χώρους εργασιάς από τους άλλους χωρούς της κατασκευής. Το υπόλοιπο κέλυφος είναι γυάλινο ώστε να προσφέρει μια αίσθηση εξωστρέφειας και διαφάνειας προς την πόλη, αξιοποιώντας παράλληλα τις αρετές της θέας προς το λιμάνι.
No comments:
Post a Comment