Location: Groningen, The Netherlands
Team: Irgen Salianji, Marina
Kounavi, Marco de Vincentiis
Total
Area: 2.000 m2
Client: Gemeente Groningen
Status: Competition Project
INLEIDING
Groningen is een steeds groeiende
stad met nu meer dan 200.000 inwoners. Landelijk staat Groningen bekend als
“Metropool van het Noorden”. Deze terminologie is juist voor Groningen zeer
toepasbaar. Het historisch-geografische en typologische contrast van Groningen
als stad, met de omliggende regio is voelbaar van Drenthe tot op de
Rottumerplaat, en van Friesland tot in Duitsland. Deze regionale dynamiek heeft
de rol van Groningen als belangrijkste stedelijk en cultureel centrum in het
hart van de provincie versterkt. Het is ons inziens de provincie-overstijgende
kwaliteit van Groningen die de term Metropool echt recht doet. Van oudsher - en
tot buiten de provinciegrenzen - wordt Groningen dan ook aangeduid met het
simpele woord “Stad”. Inwoners van Groningen noemen zichzelf “Stadjers”.
Groningen is voor 100% De Stad.
Voor de toekomst van deze
Metropool van het Noorden is het vooral zaak dat we innovatieve stadsvernieuwingen, inbreidingen, renovaties
of uitbreidingen van cultureel programma- en dienstenaanbod goed laten
aansluiten op het bestaande culturele en stedelijke weefsel van Groningen. Het
Ebbingekwartier is door haar ligging aan de rand van het centrum, enerzijds en
grenzend aan woonwijken anderzijds bij uitstek een koppelstuk om de hoge
culturele ambitie van de stad waar te maken en de culturele verbindingen tussen
wonen en ontmoeten, ontspanning en (re-)creatie voor zijn inwoners en bezoekers
een nieuwe vorm en identiteit te geven.
INTRODUCTION
The
city of Groningen is a continuously growing city of 250.000 residents and it
is well-known as the “Metropolis of the
North”, or simply as “Martinistad”. Its role as the main urban and cultural
centre of the North, defines Groningen as one of the most important cities in
the Netherlands. A brighter future for
the city should be therefore based on the extrapolation of its current cultural
and urban networks. Within this frame, the Ebbingekwartier has the potential to
condense the high cultural ambition of the city of Groningen and ultimately reshape
its image for the citizens and visitors.
MANIFEST
Zo cultuur de hoeksteen is van elke Europese stad dan lezen wij de voorliggende opgave niet alleen als oproep om vijf onafhankelijke culturele instanties onder één dak samen te brengen, maar ook om te voorzien in de creatieve continuïteit van deze plek en zijn integratie binnen Groningen’s bestaand stedelijk weefsel.
Zo cultuur de hoeksteen is van elke Europese stad dan lezen wij de voorliggende opgave niet alleen als oproep om vijf onafhankelijke culturele instanties onder één dak samen te brengen, maar ook om te voorzien in de creatieve continuïteit van deze plek en zijn integratie binnen Groningen’s bestaand stedelijk weefsel.
Onze visie is om een unieke identiteit te
creëren, de dichtheid te verhogen, spanning op te zoeken en wrijving te
maximaliseren door de bestaande publieke ruimtes te activeren, het hergebruik
van de bestaande gebouwen (erfgoed) op deze site en de verschillende culturele
instanties te verbinden zodat zij samen gaan werken als een machine. In de
innovatieve geest van stadsarchitect Mulock Houwer
willen wij het Ebbingekwartier benaderen als een creatieve machine, een
cultuurcondensator, die de samengebalde energie van de verschillende
kunst-disciplines dans, muziek en theater zichtbaar, voelbaar kan maken. Een
nieuwe plek voor passie, vernieuwing en experiment. Zoals een condensator, die
samengestroomde energie in pulsen afgeeft aan zijn omgeving, geven we met de
transformatie van het Ebbingekwartier een krachtige culturele impuls aan de
Stad.
MANIFESTO
As culture consists the cornerstone of each
European city, our challenge is not simply to accommodate five independent
cultural institutions under the same roof, but also create continuity and
integration within Groningen’s existing networks. Our vision is to create a unique identity, increase
density, provoke tension and maximize friction by activating the existing
public spaces, reuse the existing buildings of the plot and connect the
different cultural institutions, so that they perform as an urban condenser. We
approach the Ebbingekwartier as a machine that expresses the energy, the
passion and the experimentation that defines theatre, dance and music. It is the moment to innovate, experiment, act!
CONTEXT
Het Ebbingekwartier ligt vlak aan het oude historische centrum van de stad, minder dan één kilometer verwijderd van het stadhuis en minder dan twee van het centraal station. Dergelijke ‘buren’ versterken in potentie niet alleen de aantrekkingskracht van het Ebbingekwartier voor Groningers, maar ook voor bezoekers van buiten de stad en verder. De nabijheid van de Stadsschouwburg Groningen vergroot dit potentieel en versterkt het culturele karakter van deze plek.
Het Ebbingekwartier ligt vlak aan het oude historische centrum van de stad, minder dan één kilometer verwijderd van het stadhuis en minder dan twee van het centraal station. Dergelijke ‘buren’ versterken in potentie niet alleen de aantrekkingskracht van het Ebbingekwartier voor Groningers, maar ook voor bezoekers van buiten de stad en verder. De nabijheid van de Stadsschouwburg Groningen vergroot dit potentieel en versterkt het culturele karakter van deze plek.
Er is ons inziens enige
onbalans in de manier waarop de stad momenteel onder druk van urbanisatie en
groeiende vraag om woningen uitbreidt. In contrast met het historische centrum
kenmerken de nieuwe woonwijken zich door een gebrek aan diversiteit van
functies en dichtheid. Door juist buiten het centrum een stevige culturele puls
te genereren met de cultuur-condensator in het Ebbingekwartier kan de stad hier
wel degelijk uitbreiden. De lokale verrijking van de levendigheid hier tussen
centrum en woonwijk, zal een positieve invloed hebben opde leefkwaliteiten van
de wijdere, zich uit- en inbreidende, zich vernieuwende stad. De grote
uitdaging van deze opdracht is om het bestaande erfgoed van deze site met de
toekomst te verenigen en het stedelijke volume zodanig te intensiveren dat het
ensemble als een geheel kan functioneren. Als een machine die, gebruik makend
van bestaande grondstoffen, nieuwe (culturele) producten vervaardigd.
CONTEXT
The
Ebbingekwartier is adjacent to the old historical city of Groningen, it is
located in less than 1 kilometre distance from the city hall and less than 2 kilometres
from the central train station. These adjacencies highlight the great potential
of the area to attract not only people from the city but also visitors from the
rest of the Netherlands. Its proximity to
the city theatre (Stadsschouwburg Groningen) creates greater momentum and
intensifies the cultural character of the site.
A misbalance is being created in the way that
the city is expanding, due to the increasing urbanisation and the continuous
demand for housing. In contrast to the
historical centre of a city, the new residential areas lack diversity of
functions and density. Locating a new cultural cluster at the Ebbingekwartier
leads to the seamless expansion of the city and brings vividness to the wider
region, as it is mediating between the historical centre and a large
residential area. The big challenge of the competition brief is to connect the existing
buildings of the site and intensify the urban block, so that they function
together as a living organism- a machine that uses its existing resources and
adds new ones.
CONCEPT
Paradoxaal genoeg zijn typologieën van de podiumkunsten vaak gesloten volumes. Zelden openen zij zich, of tonen zij hun bestaansreden, het schouwspel, aan de stad. In ons ontwerp plaatsen wij repetitieruimtes in het hart van dit project en openen wij deze voor de stad. Ze verlevendigen zo het straatbeeld en presenteren het proces van culturele productie binnen een theater. De typische introverte layout van podia wordt omgedraaid en juist de repetitiezalen, kantoren en evenement-ruimtes zullen zich met het stedelijke domein verbinden. We willen de oefenruimtes en backstage ruimtes waarbinnen theaterproducties zich afspelen, ontrafelen. De grootste oefenruimte positioneren we in het midden van het project, als multifunctionele ruimte, wellicht getransformeerd tot auditorium om uiteenlopende evenementen van de verschillende gebruikers te accommoderen. Bezoekers kunnen hier kennis nemen van de verschillende instanties en hun creatieve processen volgen, van voorbereiding tot uiteindelijke productie van een stuk.
Paradoxaal genoeg zijn typologieën van de podiumkunsten vaak gesloten volumes. Zelden openen zij zich, of tonen zij hun bestaansreden, het schouwspel, aan de stad. In ons ontwerp plaatsen wij repetitieruimtes in het hart van dit project en openen wij deze voor de stad. Ze verlevendigen zo het straatbeeld en presenteren het proces van culturele productie binnen een theater. De typische introverte layout van podia wordt omgedraaid en juist de repetitiezalen, kantoren en evenement-ruimtes zullen zich met het stedelijke domein verbinden. We willen de oefenruimtes en backstage ruimtes waarbinnen theaterproducties zich afspelen, ontrafelen. De grootste oefenruimte positioneren we in het midden van het project, als multifunctionele ruimte, wellicht getransformeerd tot auditorium om uiteenlopende evenementen van de verschillende gebruikers te accommoderen. Bezoekers kunnen hier kennis nemen van de verschillende instanties en hun creatieve processen volgen, van voorbereiding tot uiteindelijke productie van een stuk.
Ons voorstel krijgt de vorm
van een (ver-)dichte lineaire container, waarbinnen de vijf instanties op een
organische wijze gehuisvest worden. Horizontaal grijpen de ruimtes van de
gebruikers in elkaar. Zo vloeien zij in een een continu ritme in elkaar over,
terwijl de ruimtes verticaal van elkaar gescheiden, de onafhankelijkheid van
iedere instantie waarborgen. Alle gebruikers hebben een eigen ingang, maar zij
zijn door lineaire gangen onderling verbonden. Hierdoor blijven de organisaties
flexibel, maar verenigd binnen een gedeelde mantel. Om de connectiviteit te
verhogen zal de begane grond fungeren als het ‘zachte’ verbindende element
tussen de stad, de nieuwe structuur, de Machinefabriek en Villa B.
De entree van het
Condensator Theater bevind zich in Villa B, een belangrijk gebouw dat niet
alleen gepreserveerd zal blijven, maar zal worden geaccentueerd als de
connector tussen de nieuwbouw en de
Machinefabriek waar het NNT haar plaats heeft. De catering en het café van het
complex zullen hier ook een plek krijgen. Voor wat betreft de begane grond, is
het onze intentie om open en groene publieke ruimte te voorzien die als basis
zal dienen voor informele evenementen en culturele interactie tussen de buren
en de staf van de culturele instanties – een leefbare kunstcampus.
CONCEPT
Paradoxically,
most of the typologies of performing arts centres hardly ever open up and
reveal their purpose, the spectacle, to the city. We position rehearsal rooms at
the very core of the project and open up to the city, as they animate the
street and present the process of cultural production within theatres. We
intent to invert the typical introvert layout of performance centres and
instead connect the rehearsal rooms, workspaces and event spaces to the urban
realm. We aim to unravel the training and backstage spaces in which theatre
production is taking place. Moreover, we propose to position the biggest of the
rehearsal rooms in the centre of the project, so that it could perform as a
multi-functional room or even be transformed into an auditorium to serve diverse
events from all the institutions. Therefore, visitors would familiarize with
the work of the institutions and experience the process from the preparation to
the final production of a play.
We
propose the creation of a dense linear container that houses the five
institutions in an organic way, providing horizontal continuity while
preserving the vertical independence of each one. All the institutions will have
a separate entrance, yet they will be bound together by linear corridors that
can interconnect one to the other.
Therefore they will stay flexible within a shared and unifying envelope.
To enhance connectivity, the porous ground floor acts as the connector between the
city, the new structure, the Machinefabriek and Villa B.
The entrance hall of the Theatre City
would be inside the Villa B, an important building that will not only be
preserved but it will be further highlighted as the connector between the new
buildings that will host the four cultural institutions and the Machinefabriek
that hosts NNT. The catering and the cafe of the complex will be located there
as well. As far as the ground floor is concerned, our intention is to create open
and green public spaces that provide a base for informal events and cultural
interaction between the neighbours and the staff of the cultural institutions-
a liveable campus for arts.
Detailed and descriptive articles written in this blog is really very helpful for me as well as for other who seeking such kind of knowledge. It is definitely going to become useful in coming future.mediumschap opleiding
ReplyDelete